|
|
Łuk sięgający poza t. 6 w Afrag, Wn i interpretacja kontekstowa A1 !!! miniat: wycinek, t. 6 + 1. ósemka 7, tylko górna 5-linia. EZTU |
|
|
Łuk do końca t. 6 w A1, odczyt dosłowny EZnieU |
|
|
Łuk do końca t. 5 w Wf1, interpretacja red = EZnieU1 krótszy |
|
|
Łuk do półnuty w t. 6 w Wf2 i Wa EZnieU2 |
Łuki Afrag i Wn nie budzą wątpliwości, a ponieważ Wn ma taki łuk we wszystkich analogicznych taktach, podajemy go – jako znajdujący się w [A2] – w tekście głównym. Łuk Wf jest wyraźnie błędny, co poprawiono w Wf2 i Wa zapewne na podstawie porównania z t. 1-2. Problematyczny jest łuk A1, który – tak jak pozostałe łuki w 1. linijce rękopisu – dochodzi do końca taktu, sugerując jednak kształtem intencję doprowadzenia go do początku następnego. Intencję tę potwierdza explicite dokończenie łuku w t. 11 (w nowej linii), a także niebudzący wątpliwości, poprawiany przez Chopina łuk w t. 25-27. W tym kontekście interpretujemy łuk A1 jako dochodzący do 1. ósemki t. 7.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wf, Niepewna kontynuacja łuku, Łuki tenuto
notacja: Łuki