Zagadnienia : Adiustacje Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 2
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Trudno stwierdzić, czy pauza dla górnego głosu l.r. została dodana w Wf przez Chopina czy sztycharza/adiustatora. Ponieważ nie pojawia się ona już w żadnym z ośmiu dalszych powtórzeń tego taktu i nie ma jej w żadnym innym źródle, w tekście głównym jej nie uwzględniamy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf |
|||||||||
t. 5-6
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Łuki Afrag i Wn nie budzą wątpliwości, a ponieważ Wn ma taki łuk we wszystkich analogicznych taktach, podajemy go – jako znajdujący się w [A2] – w tekście głównym. Łuk Wf jest wyraźnie błędny, co poprawiono w Wf2 i Wa zapewne na podstawie porównania z t. 1-2. Problematyczny jest łuk A1, który – tak jak pozostałe łuki w 1. linijce rękopisu – dochodzi do końca taktu, sugerując jednak kształtem intencję doprowadzenia go do początku następnego. Intencję tę potwierdza explicite dokończenie łuku w t. 11 (w nowej linii), a także niebudzący wątpliwości, poprawiany przez Chopina łuk w t. 25-27. W tym kontekście interpretujemy łuk A1 jako dochodzący do 1. ósemki t. 7. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Łuki tenuto |
|||||||||
t. 9
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Na prezentowanym w mUltimate Chopin egzemplarzu Wf2 nuta c1 wydaje się być usunięta z pierwszej ósemki t. 9. Brak możliwości porównania z innym egzemplarzem – jedyny skatalogowany znajduje się w wiedeńskim Gesellschaft der Musikfreunde, które nie udostępnia zdigitalizowanych wersji swoich zbiorów – nie pozwala niestety na sprawdzenie, czy nie jest to tylko usterka druku. Jeśli rzeczywiście usunięto tę nutę, mogło to być:
Patrz poprzednia uwaga. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf |
|||||||||
t. 12-36
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Zdaniem redakcji, przedłużenie punktem półnuty h w t. 12 i 36 nie ma uzasadnienia muzycznego ze względu na przeniesienie tego składnika w ostatnim akordzie oktawę wyżej i brak bezpośredniej kontynuacji tenorowego planu brzmieniowego. Jest to najprawdopodobniej adiustacja sprowokowana dwugłosową notacją decymy G-h w A1 (→Wf→Wa), która sprawia wrażenie metrycznie niekompletnej (w Wn Chopin zapisał już decymę jednogłosowo). Podobne różnice pojawiają się też w analogicznym t. 68. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
|||||||||
t. 21-22
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
W A1 nie ma łuku przetrzymującego g, co jest z pewnością przeoczeniem Chopina – por. t. 17-18. Łuk dodano w Wf (→Wa), co jednak nie musi wskazywać na korektę Chopina, gdyż tego rodzaju uzupełnienia wielu wydawców wprowadzało rutynowo, niekiedy wyraźnie wbrew intencji Chopina, np. w Mazurku D op. 33 nr 3, t. 8-9 i analog. lub Scherzu cis op. 39, t. 34-35. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy A , Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »