|
2 łuki w A1, odczyt dosłowny !!! miniat: wycinek t. 90-91 EZnieU prawy koniec 90 + cały 91-2 |
|
|
EZnieU prawy koniec 90 + EZnieU1 91-2 |
|
|
2 łuki w Wn EZTU. (miniaturę w Wn też trzeba tak połączyć poza systemem, znaczy wyciąć dwa kawałki z jpg-a z ftp i skleić, żeby się pięciolinie zgadzały) |
W A1 końcówka łuku l.r. w t. 90 (ostatnim w linii tekstu) jest prawdopodobnie niedokładna, na co wskazuje porównanie z analogicznym t. 94. Chopin przypuszczalnie poprowadził łuk dalej, by przywrócić regularną krzywiznę linii, którą wcześniej musiał wygiąć wypukłością w dół ze względu na zapisane na dolnej pięciolinii najniższe nuty pr.r. Z kolei łuk w t. 91 wyraźnie obejmuje 1. nutę taktu, ale nie sugeruje kontynuacji z poprzedniego. Wersja Wf (→Wa), w których łuki na przejściu t. 90-91 są połączone, jest więc niewątpliwie błędna.
Łuki A1 w analogicznych t. 91, 95, 97 i 99 rozpoczynają się od 1. nuty w t. 91, od drugiej w t. 99 i pomiędzy tymi nutami w pozostałych. Zdaniem redakcji, Chopin przypuszczalnie stopniowo zmieniał koncepcję tych łuków w miarę pisania, tak iż ostatni z nich odpowiada w pełni ukształtowanej wizji tych łuków. Przemawiają za tym łuki (→Wn) rozpoczynające się za każdym razem od 2. nuty. Za tekst A1 uznajemy jednak bardziej dosłowne odczytanie – w t. 91 i 99 zgodne z zapisem, a w niejednoznacznych t. 95 i 97 ujednolicone z pierwszym wystąpieniem tej figury w t. 91. Odczytując bowiem Mazurka z rękopisu, tak zapewne zinterpretowano by je po biegnących od 1. nuty łukach w t. 89, 91 i 93, co potwierdza wersja Wf (→Wa).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A
notacja: Łuki
