Chopin dodał 
zarówno w [A2] (→Wn), jak i w korekcie Wf, jednak znaki wyraźnie różnią się zakresem – znak w Wf uwypukla przede wszystkim sam kulminacyjny akord, podczas gdy widełki Wn tworzą nieco szerszą płaszczyznę narastania. W tekście głównym idziemy za źródłem podstawowym, czyli Wn, ale najpóźniejszą wersję Wf uważamy za równorzędny wariant. Podobnie w t. 67-68.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
