Strona:
Źródło tekstu:
s. 9, t. 265-303
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 265-266
Łuki łączące e z fis i e1 z fis1 to zdaniem redakcji skutek błędu sztycharza Wf, który umieścił je na lewo zamiast na prawo od akordu w t. 266. Przemawia za tym:
- niemal na pewno błędny trzeci łuk, przetrzymujący cis1 – patrz sąsiednia uwaga;
- problematyczna celowość tego uzupełnienia – w odniesieniu do prowadzonego oktawami górnego głosu łuk nad całą frazą obejmuje właśnie te nuty, które są połączone przez omawiane łuki.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Odwrócenie znaku, Połowiczne korekty
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wf1, WfD, WfS, WfSf, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, A, KF