Strona:
Źródło tekstu:
s. 9, t. 265-303
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 283-284
Odczytany dosłownie, prawy koniec łuku nie wykracza poza t. 283, jednak jego kształt wyraźnie sugeruje doprowadzenie do ostatniej nuty pasażu. Tak też to zrozumiano w pozostałych źródłach, co jako naturalne zarówno od strony muzycznej, jak i pianistycznej przyjmujemy w tekście głównym. Słuszność tej decyzji potwierdza łuk A w analogicznych t. 385-386, przedłużany i wyraźnie dociągnięty do cis4.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wf1, WfD, WfS, WfSf, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, A, KF