Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 17, t. 462-495
s. 1
s. 2
s. 3, t. 1-40
s. 4, t. 41-78
s. 5, t. 79-112
s. 6, t. 113-144
s. 7, t. 145-180
s. 8, t. 181-212
s. 9, t. 213-244
s. 10, t. 245-276
s. 11, t. 277-311
s. 12, t. 312-337
s. 13, t. 338-369
s. 14, t. 370-403
s. 15, t. 404-432
s. 16, t. 433-461
s. 17, t. 462-495
s. 18, t. 496-527
s. 19, t. 528-556
s. 20, t. 557-588
s. 21, t. 589-624
s. 22, t. 625-695
s. 23, t. 696-723
s. 24, t. 724-755
s. 25, t. 756-780
s. 26
A - Autograf
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF A - Autograf


  t. 485-490

4-nutowe łuki w A (→KFWn1, →WfWa) i Wn3

!!!   miniat: motyw t. 485-6, tylko dolna 5-linia, wycinek.                  TGTU = 2 łuki 485-6 i 489-90

3-nutowe łuki w Wn2

jednotaktowe 485 i 489 (jak 477 i 481)

Krótsze łuki Wn2 w t. 485-486 i 489-490 (a także 477-478, 481-482 i 490-491) to niewątpliwie efekt adiustacji, choć nie jest jasne, jaki był jej powód. Mogły tu wchodzić w grę nawyki myślenia kategoriami smyczkowania – dołączenie kończącej motyw a przypadającej na mocną część taktu nuty do poprzednich byłoby na instrumentach smyczkowych nienaturalne.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, WfD, WfS, WfSf, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, A, KF