Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 14, t. 460-500
s. 1
s. 2
s. 3, t. 1-48
s. 4, t. 49-82
s. 5, t. 83-117
s. 6, t. 118-161
s. 7, t. 162-196
s. 8, t. 197-234
s. 9, t. 235-284
s. 10, t. 285-333
s. 11, t. 334-365
s. 12, t. 366-422
s. 13, t. 423-459
s. 14, t. 460-500
s. 15, t. 501-540
s. 16, t. 541-577
s. 17, t. 578-628
s. 18, t. 629-672
s. 19, t. 673-708
s. 20, t. 709-740
s. 21, t. 741-780
s. 22
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie

Oryginał w: University Library, Cambridge


  t. 485-490

4-nutowe łuki w A (→KFWn1, →WfWa) i Wn3

!!!   miniat: motyw t. 485-6, tylko dolna 5-linia, wycinek.                  TGTU = 2 łuki 485-6 i 489-90

3-nutowe łuki w Wn2

jednotaktowe 485 i 489 (jak 477 i 481)

Krótsze łuki Wn2 w t. 485-486 i 489-490 (a także 477-478, 481-482 i 490-491) to niewątpliwie efekt adiustacji, choć nie jest jasne, jaki był jej powód. Mogły tu wchodzić w grę nawyki myślenia kategoriami smyczkowania – dołączenie kończącej motyw a przypadającej na mocną część taktu nuty do poprzednich byłoby na instrumentach smyczkowych nienaturalne.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, WfD, WfS, WfSf, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, A, KF