Zagadnienia : Adiustacje Wa
t. 318-325
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Pominięcie w Wf łuków przetrzymujących a2 w t. 318-319 i fis2 w t. 324-325 to być może wynik błędnej interpretacji króciutkich, Chopinowskich łuków przetrzymujących jako zakończeń łuków motywicznych nad motywami dolnego głosu – patrz t. 310-323. Łuki dodano w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf |
||||||
t. 333
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Wersja Wa3 to dowolna adiustacja, mająca na celu upodobnienie tego taktu do t. 435, zmienionego (również dowolnie) już w Wa2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||
t. 360
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
A (→KF→Wn1, →Wf→Wa1) ma przypominający przed gis1. Niepotrzebny w tym kontekście znak usunięto w Wn2 (→Wn3) i Wa2 (→Wa3). Tak samo w t. 462. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
||||||
t. 365
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
We wszystkich wydaniach oprócz Wn2 całotaktowa pauza została dookreślona cyfrą 1, jedną (Wf i Wn3) lub dwiema (Wn1 i Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
||||||
t. 394
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Pochodzenie wersji Wf nie jest jasne. Może to być korekta Chopina, byłaby to wówczas najpóźniejsza wersja autentyczna. Z drugiej strony nie można wykluczyć pomyłki sztycharza – patrząc na już gotową, prawidłowo wysztychowaną wersję Wf, sztycharz mógł kropkę przedłużającą półnutę fis1 pomyłkowo odnieść do ćwierćnuty e1 i dodać rzekomo brakującą chorągiewkę ósemkową do następnej nuty. Za tą drugą możliwością przemawia to, że zapis Wf nie jest w pełni poprawny, gdyż kropki przedłużające powinny znajdować się zarówno przy e1, jak i fis1. Można zaś przypuszczać, że gdyby Chopin przedłużał 1. ćwierćnutę, zadbałby o dodanie drugiej kropki i poprawność notacji. W tej sytuacji wersję Wf traktujemy jedynie jako wariant niepewnej autentyczności, rezerwując tekst główny dla niewątpliwie Chopinowskiej wersji A. Za pomyłkową uznano wersję Wf już w Wa, w którym jednak – nie znając autentycznej wersji – wprowadzono tu rytm trzech poprzednich analogicznych taktów (369, 373 i 390). Taką samą poprawkę wpisano również w WfSf, co również mogło być zrobione przez analogię i nie wpływa na ocenę ewentualnej autentyczności tej wersji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf |