Zagadnienia : Niedokładne łuki A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 249-250
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Odczytany dosłownie, łuk A obejmuje jedynie ósemki. Porównanie z analogicznymi figurami dowodzi niedokładności Chopina, poprawionej już w Wf (→Wa). Brak łuku w KF to niewątpliwie przeoczenie kopisty, poprawione już w Wn1 (→Wn2→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Błędy KF , Niedokładności A |
||||||||
t. 280-281
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Łuk pr.r. urywa się w A pomiędzy dwiema ostatnimi nutami tego taktu, tak iż zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) doprowadzono go do ostaniej ćwierćnuty. Porównanie z analogicznymi t. 382-383 wskazuje jednak, że takie dosłowne odczytanie łuku A nie jest właściwe – za drugim razem Chopin dociągnął łuk dalej, do początku t. 383. Przy tym sposób zapisania końcówki łuku sugeruje tam – inaczej niż w t. 280 – świadomy, przemyślany ruch pióra. Dlatego w tekście głównym proponujemy taki właśnie dłuższy łuk. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 281
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Początek łuku jest w A niejasny, gdyż zlewa się z łukiem l.r. Najprawdopodobniej jednak łuk rozpoczyna się mniej więcej w połowie między dwiema pierwszymi ósemkami. Także w analogicznym t. 383 nie ma pewności, od której nuty łuk miał się zaczynać w intencji Chopina. W tekście głównym uwzględniamy notację pozostałych źródeł, z łukiem biegnącym od 1. nuty taktu. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 283-284
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Odczytany dosłownie, prawy koniec łuku nie wykracza poza t. 283, jednak jego kształt wyraźnie sugeruje doprowadzenie do ostatniej nuty pasażu. Tak też to zrozumiano w pozostałych źródłach, co jako naturalne zarówno od strony muzycznej, jak i pianistycznej przyjmujemy w tekście głównym. Słuszność tej decyzji potwierdza łuk A w analogicznych t. 385-386, przedłużany i wyraźnie dociągnięty do cis4. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 295-297
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Zasięg górnego łuku nie jest w A całkiem jasny – jego koniec wypada pomiędzy e1 a a. Zgodnie z większością pozostałych źródeł przyjmujemy, że chodziło o e1. Jednak porównanie z pozostałymi analogicznymi miejscami skłania nas do doprowadzenia łuku nieco dalej (łuk-tenuto podkreślający zatrzymanie e1). Dłuższy łuk Wn2 (→Wn3) wzorowany jest na łuku w t. 274-276. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »