Wn1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 268-269

Łuki rozdzielone w A (→KFWn1, →WfWa) i Wn3

!!!   miniat: wycinek t. 268-269, tylko górna 5-linia.                 Tu EZTU górna linijka + EZTU 288 + EZTU lewy koniec 289 itd.

Ciągły łuk w Wn2

EZnieU górna linijka + EZnieU lewy koniec 288 itd

Adiustator Wn2 upodobnił łukowanie na przej­ściu t. 268-269 i 288-289 do łukowania analo­gi­cznej frazy w t. 369-370. Trudno znaleźć uzasad­nienie dla tej decyzji – niebudzący wątpliwości tekst zmieniono w trzech miejscach (jeszcze w t. 390-391), opierając się na czwartym, wąt­pliwym (notacja KF w t. 369-370 właściwie nie suge­ruje połączenia łuków). Nie dziwi zatem powrót w Wn3 do wersji autentycznej.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa