Wn2
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 572-579

Bez łuków pod l.r. w A (→KF,Wf)

!!!   miniat: wycinek motyw 572-3, tylko dolna 5-linia.             Tu pusta klisza 

6-nutowe łuki w Wn1 i Wa

3 x takie łuki jak ma prawa w TGTU (bardziej płaskie niż pr.r., może takie jak ma pr.r. 566-7 lub 570-571

5-nutowe łuki w Wn2 (→Wn3)

W t. 572-573, 574-575 i 578-579 osobne łuki dla l.r. są dowolnym dodatkiem sztycharzy (adiustatorów) Wn i Wa. W takim układzie graficznym, gdy partie obu rąk zapisane są na dolnej pięciolinii, łuki nad nutami odnoszą się do obu partii, nie ma więc potrzeby ich dublowania. Pięcionutowe łuki w Wn2 (→Wn3) to pochodna zmienionych w ten sam sposób łuków pr.r. (nad nutami).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa