mUltimate Chopin

t. 494-507

7 łuków 5-nutowych w A (interpretacja kontekstowa→KF→Wn)

6 łuków 5-nutowych i 1 dłuższy w Wf

5 łuków 5-nutowych i 2 dłuższe w Wa

W A, w całym tym fragmencie (t. 492-515) Chopin opatruje ostinatowe motywy dolnego (wewnętrznego) głosu pr.r. łukami dwóch rodzajów – obejmującymi tylko ósemki lub dochodzącymi do kończącej motyw półnuty. Jednak inaczej niż w t. 310-333 i 412-435, opartych na tym samym materiale tematycznym, przetworzeniowy charakter tego fragmentu – modulacje, agitato, narastająca dynamika – powoduje, że jednolite łukowanie, choć nadal wydaje się logiczne, nie jest tu jedyną sensowną opcją. Do zachowania zróżnicowanych łuków zachęca też prosta zasada, według której są one pogrupowane – dłuższe łuki występują dopiero w ostatnich motywach, na pewno trzech, a prawdopodobnie czterech, czyli w t. 508-509 (łuk niejasny), 510-511, 512-513 i 514-515.

W pozostałych źródłach nie znajdujemy śladów ingerencji Chopina w zakres omawianych łuków:

w KF pominięto łuk w t. 512-513, a łuki w t. 508-509 i 514-515, które klasyfikujemy jako 5-nutowe, narysowane są niedokładnie;
w Wf odtworzono łukowanie A niemal bez zmian, z jedną tylko różnicą w stosunku do naszej interpretacji – łuk w t. 508 doprowadzono do półnuty es² w t. 509. Wersję tę odtworzono następnie w Wa z jedną zmianą w t. 504-505;
w Wn1 powtórzono wersję KF, uzupełniając pominięty łuk w t. 512 (z błędem). W Wn2 (→Wn3) łuki ujednolicono, obejmując nimi za każdym razem tylko ósemki.

W tej sytuacji w tekście głównym odtwarzamy notację A, przyjmując że łuk z t. 508 dochodzi do es² w t. 509. Obecność w A kilku niewątpliwie 6-nutowych łuków wraz z argumentacją wskazaną w t. 310-333 skłania nas do zaproponowania rozwiązania alternatywnego z samymi dłuższymi łukami.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Niedokładności Wa, Niepewna kontynuacja łuku

notacja: Łuki

Powrót do adnotacji

op. 31, Scherzo b-moll