Długi, krótki i 2 długie akcenty w A (odczyt dosłowny) !!! miniat: nic EZnieU = akc. dł. 504, 506 i 507 + 2 bemole i linie dodane + EZTU 505 |
||
3 krótkie akcenty w KF EZTU bez 507 |
||
2 krótkie akcenty w Wn1 EZTU 504-5 |
||
4 krótkie akcenty w A (interpretacja kontekstowa→Wf→Wa) i Wn2 (→Wn3) |
Trzy z czterech akcentów l.r. w tych taktach są w A dłuższe od innych, niewątpliwie krótkich akcentów (choć nie tak długie jak ten w t. 503). Pozostałe źródła mają tylko krótkie akcenty, przy czym w KF brak ostatniego, a w Wn1 dwóch ostatnich. Jako wersję A podajemy odczyt dosłowny, z trzema akcentami długimi. W tekście głównym przyjmujemy jednak krótkie akcenty, gdyż Chopin wskazał umiejscowieniem akcentu – pod lub nad nutami – czy odnosi się on do ćwierćnuty (nad, krótki akcent), czy półnuty (pod, długi), a omawiane akcenty wpisane są nad nutami.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Błędy KF
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki