op. 31, Scherzo b-moll

 t. 332

	Odwrócony akcent długi w A !!!   miniat: wycinek ta ćwierćnuta i trochę przed + następna ósemka (żeby było omawiany znak widać!)                          EZnieU
	Akcent długi w KF EZTU
	w Wf (→Wa) EZnieU2
	Krótki akcent w Wn EZmieU1

Nie jest jasne, w jaki sposób Chopin chciał oznaczyć połączenie t. 331-332 i 433-434. W A w obu miejscach występuje znak, który zdaniem redakcji należy interpretować jako odwrócony akcent długi pod ćwierćnutą a¹. Znak w tej postaci sygnalizuje ekspresyjne podkreślenie wznoszącego postępu sekundowe­go, zwieńczonego akcentem na drugiej nucie, w tym przypadku gis¹-a¹ dolnego głosu pr.r. Tego typu znaki pojawiają się dość rzadko i na ogół wywołują niezrozumienie u odczytujących – patrz Koncert e op. 11, cz. II, t. 29. Tak też się stało i w tym wypadku – zarówno kopista, jak i sztycharz Wf odtworzyli go jako krótkie widełki  między 1. a 2. miarą taktu, a w t. 434 w KF nawet półtaktowe. Widząc niepo­rozumienie, Chopin w t. 332 zastąpił ten znak w KF przez zwykły akcent długi, co podajemy w tekście głównym. Pozostaje kwestia, czy zmiana ta miała w intencji Chopina obowią­zy­wać w obu miejscach, czy też Chopin zacho­wując różne oznaczenia chciał zasugerować jakiś niuans wykonawczy lub dać wykonawcy dwie wskazówki, aby ułatwić zrozumienie swojej idei. W tekście głównym zachowujemy tam odwrócony akcent zapisany w A, propo­nując jednak również zwykły akcent długi jako wersję alternatywną.
W Wn akcent długi odtworzono – jak wszystkie akcenty w temacie cis-moll – jako krótki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie, Autentyczne korekty KF

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki