Wn2
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 570-572

Bez znaków w A (→KFWn1, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek t. 570, tylko górna 5-linia.               EZTU = tylko kreska taktowa 572

Arpeggia w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1 = 2 arpeggia pr.r. i kreska taktowa (EZnieU jest nieaktualne)

Akordy w t. 570 i 572 kończą jednakowe dwutaktowe frazy, co odróżnia je od akordu w t. 568, kończącego czterotakt złożony z dwóch różnych dwutaktowych fraz. Postępująca redukcja zróżnicowania melodycznego wraz z rozpoczętym w t. 567 diminuendo to kolejne etapy wytracania energii i uspokajania muzyki w tym odcinku. Jest więc możliwe, że rezygnację z arpeggiów pojmował Chopin jako jeden z elementów tego wyciszania. Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy bez zmian notację A i większości źródeł. Być może jednak Chopin opuścił arpeggia, uważając je już w tym momencie za oczywiste, lub po prostu je przeoczył. Wersję Wn2 (→Wn3) można więc uważać za dopuszczalny wariant. Patrz też t. 568-572.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 553-555

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Ozdobniki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa