|
Przetrzymane as2 w t. 101-102 w A (→KF,Wf→Wa) i Wn3 !!! miniat: wycinek A, t. 101 i 1. akord 102, tylko górna 5-linia. EZnieU = główka półnuty as2, kropka, łuk i główka ćwierćnuty z kropką |
|
|
Bez przetrzymania as2 w Wn1 EZnieU1, ale tylko główka półnuty as2 (bez łuku i ćwierćnuty) |
|
|
Przetrzymane as2 w t. 101 w Wn2 EZnieU1 |
|
|
Przetrzymane as2 w t. 101-102 – zapis proponowany przez redakcję EZTU; tu miniatura do zrobienia |
Wersja Wn1, która może się wydawać efektem jakiegoś poważnego nieporozumienia czy błędu, jest prawdopodobnie niezręczną próbą poprawienia błędów i niedokładności zapisu KF. Kopista postawił bowiem niepotrzebną kropkę przedłużającą półnutę des3 w akordzie na początku t. 101, a w 1. akordzie t. 102 napisał główkę wewnętrznej nuty as2 w taki sposób, że praktycznie jej nie widać (o tym, że nuta miała tam być, świadczy przedłużająca ją kropka). Usterki te nie utrudniają prawidłowego odczytania tekstu, gdy zna się A, jednak widząc jedynie KF, sztycharz Wn1 uznał za pomyłkę zarówno obie kropki w t. 101, jak i tę w t. 102, która wydaje się dotyczyć nieistniejącej nuty. Pominął wreszcie bezprzedmiotowy w tej sytuacji, biegnący donikąd łuk od półnuty as2 w t. 101. Właściwego tekstu nie domyślił się także adiustator Wn2, toteż pojawia się on dopiero w Wn3.
W tekście głównym oryginalną, jednogłosową pisownię akordu w t. 101 zmieniamy na czytelniejszą, dwugłosową.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Różne wartości składników akordu, Adiustacje Wn, Błędy KF
notacja: Rytm