Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 5, t. 128-151
s. 1
s. 2, t. 1-47
s. 3, t. 48-88
s. 4, t. 89-127
s. 5, t. 128-151
s. 6, t. 152-186
s. 7, t. 187-226
s. 8, t. 227-253
s. 9, t. 254-281
s. 10, t. 282-315
s. 11, t. 316-346
s. 12, t. 347-369
s. 13, t. 370-392
s. 14, t. 393-414
s. 15, t. 415-465
s. 16, t. 466-495
s. 17, t. 496-520
s. 18
s. 19
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie

Oryginał w: Kolekcja Ewy i Jeremiusza Glensków, Poznań


  t. 130-143

Akcenty długie w Wf (→Wn1Wn2)

11 akcentów na 4 linijkach (bez t. 142, który jest osobno)

Krótkie akcenty w Wa i Wn3

też 11 tylko krótkich

W Wf większość akcentów w t. 130-131 i analog. to akcenty długie – 7 z 11 (przy 2 krótkich i 2 niejednoznacznych); podobną proporcję ma Wn1 (→Wn2). Biorąc pod uwagę, że Chopinowski znak akcentu długiego nie był przez sztycharzy traktowany jako taki, lecz sprowadzany albo do akcentu krótkiego, albo do widełek , uważamy taki obraz za dowód, że Chopin miał tu na myśli akcenty długie.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, WfD, WfH, WfJ, WfS, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, Wn2a, WfFo