WfH
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 371

W WfH dolna półnuta F jest przekreślona. Tak jak w kilku innych przypadkach, jest to zdaniem redakcji jedynie dodatkowe podkreślenie braku uderzenia tej nuty, a nie faktyczna rezygnacja z jej przetrzymania. Tego typu przeniesienie podstawy basowej z zachowaniem nuty wspólnej jest jednym z charakterystycznych chwytów Chopinowskich, por. np. 360-363 i 368-369, a także Etiudę C op. 10 nr 1, t. 49-50 i 65-66 czy Fantazję A op. 13, t. 114-119.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfH

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. M. Huizinga), Assen