Wn2
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 505-508

Akcent długi w Wf

!!!   miniat: nic.               EZnieU

 w Wn i Wa

EZnieU1

Krótki akcent proponowany przez redakcję

TGTU

Znaki dynamiczne w t. 504-505 i 508-509 nastręczają pewnych problemów interpreta­cyj­nych – część z nich to niemal na pewno zwykłe, krótkie akcenty (t. 504 i 2. połowa t. 505), w pozostałych można widzieć akcenty długie lub diminuenda. Rozróżnienie między tymi dwoma rodzajami oznaczeń bywa trudne, zwłaszcza, gdy nie zachował się autograf. Kwalifikując poszczególne znaki do jednej lub drugiej grupy, w każdym ze źródeł braliśmy pod uwagę długość znaków i ich położenie względem nut:

  • w Wf trzy znaki w t. 508 interpretujemy jako akcenty długie ze względu na ich umiejscowienie – znaki zaczynają się nieco przed pierwszą nutą trioli i nie dochodzą do jej końca. Tak samo odczytujemy pierwszy znak w t. 505, bardzo podobny do drugiego w t. 508;
  • w Wn1 (→Wn2) znaki przesunięto i wydłużono, tak iż wszystkie oddajemy jako krótkie diminuenda;
  • w Wa za diminuendo uznajemy tylko znak w t. 505, dłuższy od tych w t. 508;
  • w Wn3 notacja jest jednoznaczna – diminuendo w t. 505 i trzy krótkie akcenty w t. 508.

W tekście głównym ujednolicamy wszystkie omawiane znaki do postaci akcentów krótkich ze względu na podobieństwo kontekstu i statystyczną przewagę krótkich akcentów, zwłaszcza w dokładniej oznaczonych t. 504-505. Brak oznaczeń w t. 509 uważamy za niedopatrzenie i w tekście głównym proponujemy znaki takie, jakie przyjęliśmy w analogicznym t. 505.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: University of Chicago Library, Special Collections Research Center