


![]() |
!!! miniat: cały pasaż l.r. od e do e3. Tu pusta klisza |
|
![]() |
Łuk do końca t. 121 w Wa, interpretacja kontekstowa |
|
![]() |
Łuk do t. 122 w Wn3 EZnieU |
Uzupełnienie łuku l.r. jest oczywiście muzycznie uzasadnione. W tekście głównym zachowujemy jednak notację oryginalną, gdyż w podobnych kontekstach Chopin stosował obie pisownie – z łukiem tylko nad pr.r., domyślnie obowiązującym także l.r. lub z łukami dla każdej ręki osobno. Zarówno w Wa, jak i w Wn3 dodano łuk odpowiadający łukowi pr.r. – w Wa do końca t. 121, w Wn3 do e3. Łuk Wa zaczyna się dopiero w t. 121 (w nowej linii), jednak jego początek wskazuje na kontynuację z poprzedniego taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wa, Adiustacje Wn
notacja: Łuki