Jako górną nutę ostatniej ósemki l.r. Wf (→Wn1→Wn2) ma błędnie fis1. Co więcej, ślady widoczne w Wf dowodzą, że nutę tę wprowadzono w korekcie zamiast prawidłowego gis1 (po gis1 pozostał dość wyraźny ślad 3. linii dodanej, przecinającej nieco za wysoko umieszczoną główkę nuty; w rezultacie błąd nie rzuca się w oczy). Rozwiązanie zagadki przynosi 2. ósemka, w której prawidłowe fis1 również było korygowane z gis1. Sztycharz musiał więc początkowo wydrukować w obu miejscach gis1, a następnie pomyłkowo zmienić obie nuty. Błąd poprawiono w Wa i Wn3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy wynikające z poprawek, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf, Błędy powtórzone Wn
notacja: Wysokość