Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 6, t. 78-91
s. 1, t. 1-24
s. 2, t. 25-39
s. 3, t. 40-50
s. 4, t. 51-62
s. 5, t. 63-77
s. 6, t. 78-91
s. 7, t. 92-103
s. 8, t. 104-113
s. 9, t. 114-126
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 87

Palcowanie Wf (odczyt dosłowny→Wn)

!!!   miniat: taka jak w t. 79, tylko inny łuk i klinik.           tu EZnieU

Palcowanie Wf, interpretacja kontekstowa

EZTU

Palcowanie Wa

EZnieU + 15 pod dis z łuczkiem (jak w t. 79)

Odczytane dosłownie, palcowanie Wf budzi wątpliwości ze względu na jego problematyczną celowość – 5. palec na Dis jest w tym kontekście najzupełniej oczywisty i trudno sobie wyobrazić, dlaczego Chopin miałby chcieć wskazywać jego użycie akurat tutaj. Zdaniem redakcji, sztycharz przydzielił cyfrę do niewłaściwej nuty, dlatego w tekście głównym umieszczamy ją pod dis, gdzie niesie ona użyteczną informację.
Fontana w Wa, tak jak w kilku innych miejscach (np. w t. 79), przepisał zamianę palców na dis, co w świetle autentycznej artykulacji – staccato na Dis – jest niczym nieuzasadnioną komplikacją.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf

notacja: Palcowanie

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, WfS, WfD, WfJ, WfH, Wn1, Wn2, Wn3, Wa3, Wa1, Wa2, WfFo, Wn2a