![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 1, t. 1-24
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
![](/build/images/x_button.png)
Jako górną nutę 10. szesnastki Wf (→Wn1) ma a2 (z
); ais2 jest następnie przywrócone krzyżykiem na początku 4. miary taktu. Niewątpliwą pomyłkę sztycharza potwierdzają poprawki w trzech z czterech egzemplarzy lekcyjnych – WfS, WfJ i WfH. Odpowiednie adiustacje wprowadzono także w Wa i późniejszych Wn – w Wn2 zmieniono błędny
na
, a w Wa i Wn3 usunięto oba znaki.
![](/uploads/ckeditor/images/KASO.png)
![](/uploads/ckeditor/images/KASO.png)
![](/uploads/ckeditor/images/%23O.png)
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Dopiski WfS, Dopiski WfJ, Błędy powtórzone Wn, Dopiski WfH
notacja: Wysokość
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wf1, WfS, WfD, WfJ, WfH, Wn1, Wn2, Wn3, Wa3, Wa1, Wa2, WfFo, Wn2a