mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 109

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.             TGTU (3 cyfry)

Palcowanie wpisane do WfH

tylko dwie jedynki z TGTU (w nawiasie)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Wa

4 1, pierwsze dwie z TGTU, bez nawiasów
..

Palcowania trzech źródeł, mimo że w każdym nieco inaczej oznaczone, są całkowicie zgodne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS , Dopiski WfH

t. 109

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Wa

EZnieU1 = 8 cyfr
..

W tym takcie – inaczej niż w analogicznym t. 105 – palcowanie podane przez Fontanę w Wa precyzuje połączenie postępu skalowego z figurą opartą na rozłożonym akordzie. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 111-113

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 7 szesnastek 2. połowy t. 111, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                      EZnieU1 = t. 111 (5321   1) + t. 113 (5321321) z obniżonymi Ped

Palcowanie wpisane do WfS, t. 113

EZnieU w t. 113 (21) + normalne pedały

Palcowanie oparte na WfS, t. 111

EZTU + normalne pedały; miniatura ta co w wariancie 22

Bez palcowania w Wf (→Wn)

normalne pedały

Palcowanie Wa, t. 113

EZnieU1, tylko 1. i 4. cyfra w t. 113, bez nawiasu + normalny pedał 111 + obniżony 113
..

Trudno ocenić autentyczność palcowania WfH w t. 111 i 113 – cyfry są bardzo podobne do Chopinowskich, ale palcowanie różni się od wpisanego przez Chopina w WfS (ołówkiem, pod atramentowym wpisem panny Stirling). Z pianistycznego punktu widzenia oba palcowania są naturalne i wygodne – w palcowaniu WfS następną nutę, h1, należy zapewne uderzyć 5. palcem; może ono być łatwiejsze dla mniejszej ręki. Cyfry dodane przez Fontanę w Wa definiują to samo palcowanie, które wpisano w WfH.
W tekście głównym palcowanie wpisane do WfS podajemy przy pierwszym wystąpieniu tego pasażu w t. 111 – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 17.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfH

t. 111

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 2 triole, tylko dolna 5-linia, bez pedału.          Od 2. nuty: 4214 + 4 ostatnie: 1241 (w jednym nawiasie)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Wa

tylko '4' pod 2. nutą, bez nawiasu
..

Wyjątkowo dokładne wskazówki w WfH były wpisane przez dwie różne osoby, co można wytłumaczyć np. jako uzupełnienie wpisu nauczyciela przez ucznia (uczennicę). Jedyna cyfra podana przez Fontanę w Wa definiuje praktycznie to samo palcowanie, może z wyjątkiem ostatniego a1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfH

t. 112

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

cis2 powtórzone w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia szesnastka 1. połowy taktu i 1. triola drugiej, tylko górna 5-linia.                TGTU = puste

cis2 przetrzymane w Wa

łuczek przetrzymujący cis2
..

Przetrzymanie cis2 miało przypuszczalnie na celu rytmiczne upodobnienie 2. połowy tego taktu do bliźniaczego pasażu w 1. połowie t. 111. Palcowanie dopisane w WfS dowodzi, że nutę na początku pasażu należy powtórzyć, a wersja Wa to dowolna ingerencja adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa