Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Wf (→Wa)

!!!   miniat: 4. miara taktu, tylko górna 5-linia, bez wideł i palcowań.                          TGTU = ostatnie dis1 l.r. na swoim miejscu + wiązanie l.r.

Wn1 (→Wn2)

wg miniatury

Wn3

wg miniatury = dłuższa belka (lub uzupełnienie) + l.r. (ostatnia ósemka wcześniej)

..

W tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości rytm Wf (→Wa). W Wn1 (→Wn2) całą grupę 6 nut omyłkowo połączono wiązaniem trzydziestodwójkowym, co w Wn3 zadiustowano, dodając cyfrę 6 i przesuwając ostatnią ósemkę l.r. pod fisis2. Dało to wersję zupełnie dowolną i nadal błędną, gdyż sekstola powinna tu być zapisana szesnastkami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 96

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

fisis2 w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: od 6. szesnastki do 12, tylko górna 5-linia.           EZTU (obie ręce!)

fis2 w Wn1

EZnieU (prawa i lewa ręka)

..

Wersja Wn1 jest oczywiście błędna – por. wszystkie warianty tej frazy w t. 47, 49 i 98, w których odpowiednia nuta nigdy nie jest obniżona. Krzyżyk dodano najprawdopodobniej w ramach rutynowej adiustacji znaków chromatycznych – adiustator przypuszczalnie nie rozpoznał niecodziennej tonacji Gis-dur i uznawszy fisis2 w 1. połowie taktu za typową alterację opisującą gis2, "skorygował" rzekome przeoczenie jej odwołania. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 99

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wn1 (→Wn2) gis1 na początku taktu ma błędnie wartość szesnastki, co poprawiono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 100

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Kreseczki w Wf (→Wa)

miniat: wg war_33.                   Tu kreseczki tylko na 1. mierze (2 kreseczki) 

Kreseczki w Wn

pół taktu (do rallent.)

Kreseczki proponowane przez redakcję

..

Doprowadzenie kreseczek wyznaczających zakres smorz. tylko do 2. miary taktu trzeba uznać za niedokładność – określenie niemal na pewno ma obowiązywać do rallent. – jak jest w Wn – lub do końca taktu, co proponujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 101

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez znaku w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.           Tu pusta klisza 

 w Wn3

TGTU ale bez nawiasu

[] proponowane przez redakcję

TGTU

..

Podobnie jak w analogicznych t. 50-52, proponowany przez redakcję moment zdjęcia pedału z t. 99 (zgodny z oznaczeniem wprowadzonym w Wn3) pozwala na zachowanie wybrzmienia szeroko rozłożonego akordu Gis-dur aż do końca frazy. W tym przypadku można też, zdaniem redakcji, wyobrazić sobie jeszcze dłuższe zatrzymanie pedału, np. do końca 3. miary t. 101 lub nawet do końca t. 103.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału