WfH
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 122

e przetrzymane w Wf (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: nic.                  TGTU (łuk)

e powtórzone w Wa1

Tu pusta klisza 

Brak łuku przetrzymującego e może być przeoczniem sztycharza Wa1, poprawionym w Wa2 (→Wa3). Niewykluczone jednak, że pominięcie łuku było decyzją adiustatora, który uznał łuk za pomyłkowy, zauważając że Chopin mógł zapisać e jako całą nutę, tak jak w t. 116.
Kreska, widoczna w WfH przed 2. półnutą e, łączy się być może z kwestią jej przetrzymania (o ile w ogóle niesie jakiś konkretny przekaz). Jej autentyczność i znaczenie są jednak niejasne – można w niej widzieć przekreślenie łuku, co oznaczałoby powtórzenie e, lub skreślenie łuku i tej półnuty, co podkreślałoby brak powtórzenia. Wobec tych wątpliwości znaku tego nie uwzględniamy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Błędy Wa, Dopiski WfH

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. M. Huizinga), Assen