Wn1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 104-105

a tempo w t. 105 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.               TGTU

Tempo 1o w t. 104 w Wn

EZnieU

Powrót do tempa oznaczony jest w Wf (→Wa) w t. 105, tylko w partii solowej. Tempo 1o wprowadzone takt wcześniej w Wn, także w partii orkiestry, jest najprawdopodobniej adiustacją wydawcy – por. zbliżoną sytuację w t. 52. W omawianych taktach rozwiązaniu przyjętemu w Wn nie można odmówić słuszności – zasięg rallentanda z poprzedniego taktu wyznaczony jest wprawdzie kreseczkami i nie obejmuje t. 104, ale umieszczenie a tempo w t. 105 może sugerować obowiązywanie zwolnionego tempa jeszcze w t. 104, co najprawdopodobniej nie leżało w intencji Chopina. Należy jednak zauważyć, że niejasność dotyczy tylko Wffort (→Wa) – przy wykonywaniu Koncertu z orkiestrą, soliście, który w t. 104 pauzuje, wystarczy a tempo w t. 105, zaś w partii orkiestry (Wfork), która wchodzi na ostatniej mierze t. 103, rallentando w ogóle nie jest oznaczone, tak że t. 104 grany jest po prostu w normalnym tempie tej części.

A tempo w t. 104 wpisane jest w RFrd, co może oznaczać, że we wcześniejszych źródłach partii orkiestry powrót do tempa głównego został wskazany już w t. 104.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Kolekcja Ewy i Jeremiusza Glensków, Poznań