Wn
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 55

Dwa e2 razem w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 3. miara i dis2, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                    EZTU

Każde e2 osobno w Wn

EZnieU

W tekście głównym podajemy pisownię Wf (→Wa), intuicyjnie zrozumiałą i wielokrotnie stosowaną przez Chopina, np. w 1. części Koncertu, t. 404-406. Wersja Wn jest z pewnością błędna – notacja taka jest rytmicznie niejasna i sugeruje dwukrotne uderzenie nuty e2. Ponadto, tak jak w wielu innych miejscach, w Wn pominięto wężyk podkreślający ciągłość trylu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

notacja: Ozdobniki

Przejdź do tekstu nutowego

.