op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. II
Triole na 6. i 7. ósemce taktu rozpoczynają się w Wf septymą dis2-cis3. Te oczywiste błędy Chopin poprawił w WfD, poprawną wersję mają także Wn i Wa. Ołówkowe wpisy znajdują się również w WfS i WfJ, ich sens nie jednak całkiem jasny. W WfS w otoczeniu błędnych nut dopisano ołówkiem jakby główki nutowe, wyglądają one jednak raczej jak skreślenie cis2 niż dopisanie h2. Mimo to, ponieważ trudno sobie wyobrazić inny cel dopisków w tym miejscu, przyjmujemy, że intencją piszącego – przypuszczalnie Chopina – była korekta błędnych nut. Jeszcze mniej oczywisty jest ołówkowy wpis w WfJ, w niczym nieprzypominający naniesień Chopinowskich – obie błędne nuty zostały obwiedzione kółkami i nad każdą dopisano niezbyt czytelny znak, być może literę (b?). Mogłoby to oznaczać, że wpisu dokonała osoba anglojęzyczna, a więc np. panna Stirling, która w innych utworach niewątpliwie kopiowała Chopinowskie wpisy ze swoich egzemplarzy do egzemplarzy siostry Chopina.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Dopiski WfD, Adiustacje Wn, Dopiski WfS
notacja: Wysokość
