t. 318
Bez znaku (disis3) w Wf (→Wa,Wn1→Wn2) !!! miniat: ostatnia miara, tylko górna 5-linia. Tu pusta klisza |
||
(disis3) w Wn3 TGTU |
||
(dis3), alternatywna propozycja redakcji zamiast podwójnego |
Przed przedostatnią szesnastką nie ma w większości źródeł znaku chromatycznego. Odczytana dosłownie brzmi ona zatem disis3 ze względu na przed 2. szesnastką. Wersja ta, pomijając niekonsekwentną pisownię (e2-disis3), realizuje schemat harmoniczny takich figur w t. 315-318 – użycie tylko dźwięków akordowych – i jako taką podajemy ją w tekście głównym, dodając przypominający przed omawianą nutą. Nie można jednak wykluczyć przeoczenia odwołania alteracji przez Chopina, co jest jednym z najczęstszych jego błędów. Powstała przy założeniu takiej pomyłki wersja z dis3 kontynuuje schemat melodyczny i pianistyczny zdefiniowany w dwóch poprzednich figurach, co proponujemy jako dopuszczalny wariant.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość