Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 5, t. 55-85
s. 1
s. 2
s. 3, t. 1-28
s. 4, t. 29-54
s. 5, t. 55-85
s. 6, t. 86-111
s. 7, t. 112-138
s. 8
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Atut - Autograf pierwszego Tutti


  t. 77-78

H powtórzone w Atut (interpretacja kontekstowa→WfWn)

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

H przetrzymane w Atut (możliwa interpretacja) i Wa

łuk pomiędzy półnutami H 

Kwestia przetrzymania półnuty H nie jest jasna. T. 77 jest ostatni na stronie Atut i nie ma w nim łuku przetrzymującego tę nutę. Jednak na nowej stronie, w t. 78 jest wpisane dokończenie takiego łuku. Ponieważ w analogicznej sytuacji w t. 81-82 Chopin nie wpisał odpowiedniego łuku, przyjmujemy – zgodnie z Wf (→Wn) – że końcówka łuku została w t. 78 wpisana przez pomyłkę. W tej sytuacji dodany zapewne przez Fontanę, wzorowany na partii solowej (t. 238-239 i 242-243) łuk Wa można traktować jako wariant niepewnej autentyczności. Patrz też t. 81-82.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładne łuki A, Niedokładności A

notacja: Rytm

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wn1, Wn2, Wf1, WfD, WfH, WfJ, WfS, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, Atut, Wn2a, WfFo