Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 6-7
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wn dodano kasowniki ostrzegawcze przed g1 w ostatnim akordzie t. 6 i przed oktawą G-g w t. 7. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 7-8
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Atut nie jest jasne, od której nuty rozpoczyna się łuk. Odczytany dosłownie, zdaje się obejmować trzy nuty, od szesnastki e1. Zdaniem redakcji, kształt linii sugeruje jednak, że Chopin zaczął go pisać wcześniej, lecz atrament nie od razu spłynął na papier. Z muzycznego punktu widzenia za najnaturalniejszy można uznać łuk biegnący już od ósemki c2, nie chcąc jednakże przesadnie ingerować w obraz graficzny muzyki, w tekście głównym proponujemy łuk od nuty bezpośrednio poprzedzającej jego widoczny koniec. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 12
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Atut ma w partii l.r. jedynie przy dis w 1. oktawie. W Wf dodano przy dolnej nucie tej oktawy, a w pozostałych wydaniach także przy dis1. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 13-14
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Łuk w t. 13, który w Atut kończy linię tekstu, zapisany jest niewyraźnie – widać tylko jego początek. W rezultacie w Wf (→Wa,Wn1→Wn2) znak ten pominięto, a łuk rozpoczyna się dopiero od t. 14. Adiustacja wprowadzona w Wn3 – łuk obejmujący cały pierwszy motyw, jak wszystkie następne – z pewnością odpowiada intencji Chopina, toteż uwzględniamy ją w tekście głównym (por. przedłużanie łuków w Atut w t. 14-15 i 17-18). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 13-16
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Atut (→Wf) nie ma łuków l.r., co biorąc pod uwagę kompletne łukowanie analogicznych t. 17-20, musi być uznane za niedokładność zapisu. Zarówno w Wn1 (→Wn2), jak i w Wa powtórzono w l.r. łuki pr.r. W tekście głównym również uzupełniamy łuki l.r., uwzględniając jednak zamierzony zapewne przez Chopina, obejmujący cały motyw, łuk w t. 13-14. Rozwiązanie to wprowadzono już w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |