Zagadnienia : Niedokładności Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 17
- Następna »
t. 155
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Umieszczenie znaku dopiero pod 2. ósemką to z pewnością wynik niezrozumienia pisowni rękopiśmiennego podkładu – ze względu na brak miejsca Chopin nierzadko stawiał znaki pedalizacji obok nisko położonych nut. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa |
||||||
t. 158
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Porównanie z podobnymi t. 160, 513 i 515 wskazuje na bardzo prawdopodobne przeoczenie w Wf kropki przedłużającej półnutę fis. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||
t. 175-176
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Porównanie łuków w analogicznych t. 175-176 i 530-531 prowadzi do wniosku, że są one najprawdopodobniej niedokładne w obu miejscach. Chopin nie był bardzo staranny, jeśli chodzi o tego typu krótkie łuki nad motywami, których zasięg jest jasno wyznaczony w inny sposób, w tym wypadku układem wiązań, akcentami i znakami staccato. Z tego względu, w tekście głównym ujednolicamy wszystkie te łuki (w tym uzupełniamy pominięty drugi łuk w t. 176), uznając za miarodajne końce łuków w ekspozycji, a początki w repryzie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||
t. 179-193
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wf wszystkie znaki umieszczone są przed nutą basową, której niewątpliwie dotyczą. W wielu miejscach znaki wypadają przez to pod ostatnimi szesnastkami poprzednich taktów. Ta wynikająca z braku miejsca, niedokładna pisownia mogła występować już w autografie, jako że przykłady takich zapisów spotykamy w autografach Chopina niejednokrotnie. Notację tę w zdecydowanej większości taktów powtórzono w Wn1 (→Wn2) i Wa. Standardową pisownię wprowadzono w Wn3. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||
t. 187
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Porównanie z łukami podobnych figur tego odcinka (od t. 179) dowodzi, że łuk Wf (→Wn1→Wn2) jest niedokładny, co zresztą mogło mieć źródło w niestarannej notacji [A]. W tekście głównym uwzględniamy więc odpowiednią poprawkę wprowadzoną w Wa i Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 17
- Następna »