mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 453

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Krótkie akcenty w Wf (odczyt dosłowny→Wa) i Wn3

!!!   miniat: nic.            TGTU = 2 akcenty

Akcenty długie w Wn1 (→Wn2)
..

Rodzaj użytych przez Chopina akcentów nie wynika jednoznacznie z zapisu Wf – znaki są dłuższe od niewątpliwie krótkich akcentów (np. w t. 474-476) i umieszczone nieco po nutach, których dotyczą, co może wskazywać na akcenty długie. W tekście głównym podajemy krótkie akcenty, które w tym kontekście wydają się jednak naturalniejsze.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 460

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki w Wf (→Wa)

!!!   miniat: pół t. 460, tylko dolna 5-linia, bez pedału.         EZnieU

Łuki w Wn1 (→Wn2)

pierwsz = TGTU; drugi od d1 460

Łuki w Wn3

TGTU
..

Podział łuku przed 2. miarą t. 460 to z pewnością niedokładność Wf (→Wa), gdyż wszędzie tam, gdzie analogiczne pasaże l.r. są objęte łukiem (t. 452, 456 i 458), rozpoczyna się on zawsze od pierwszej, najwyższej nuty pasażu. W Wn1 (→Wn2) usiłowano prawdopodobnie skorygować łuki, początek drugiego łuku przesunięto jednak niedokładnie, na 2. szesnastkę. Łuki w pełni poprawne, zgodne z naturalnym ukształtowaniem figuracji, wprowadzono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 470

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Półnuta z kropką w Wf (prawdopodobne odczytanie→Wa)

!!!   miniat: nic.                   TGTU = kropka

Półnuta w Wf (możliwe odczytanie→Wn)

Tu pusta klisza 
..

Trudno stwierdzić, czy w Wf występuje kropka przedłużająca półnutę His, gdyż ewentualny znak jest niewyraźnie odbity. W Wn uznano to za pozbawioną znaczenia usterkę druku, ale w Wa przyjęto, że jest to kropka. Zdaniem redakcji, ta druga interpretacja wydaje się bardziej prawdopodobna, gdyż podkreśla ciągłość podstawy basowej przy enharmonicznej zmianie pisowni w następnym takcie. Przy uwzględnieniu autentycznej pedalizacji, kwestia ta nie ma zresztą praktycznego znaczenia. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Różne wartości składników akordu , Niedokładności Wf

t. 470

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Pedalizacja w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, ścieśniony, ale tak żeby było widać różnice.                Tu Ped pod dis1, a gwiazdka pod dis3

Pedalizacja w Wn3

TGTU
..

W Wf (→Wa,Wn1→Wn2) oznaczenia pedalizacji są tu z pewnością niedokładne.Mylący może być zwłaszcza znak  umieszczony wyraźnie po oktawie basowej. Jest to najprawdopodobniej spowodowane utrudnieniem zapisu przez nisko położoną nutę basową z laseczką skierowaną w dół. Znak  umieszczono zaś przed końcem wznoszącego pasażu, co nawet jeśli odpowiada notacji [A], musi być uznane za niedokładność. Narzucającą się całotaktową pedalizację wprowadzono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 471

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 2 ćwierćnuty, tylko dolna 5-linia.                Ped EZnieU

 w Wn3

EZTU
..

Znak  jest w większości wydań umieszczony wyraźnie niedokładnie, choć nie jest oczywiste, co było tego powodem (por. jaśniejszą sytuację w poprzednim takcie). W tekście głównym uznajemy słuszność adiustacji Wn3 (ale patrz następna uwaga).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn