Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 543

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez górnego głosu w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

Górny głos w Wn3

EZTU

..

Brak oznaczenia górnego głosu jest oczywiście niedokładnością zapisu. W Wf wysoko umieszczony łuk nad tą figurą sugeruje, że laseczki i wiązanie były tu zaplanowane, lecz zostały przeoczone przez sztycharza, być może w związku z koniecznością skorygowania błędnej nuty (widać ślady usuwania d3 na początku 3. miary taktu). Górny głos uzupełniono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 550-554

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

3 arpeggia w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                  TGTU (1. akord 550 + 553 i 554)

Bez znaków w Wn

..

Wn w całym tym fragmencie (t. 550-556) nie ma ani jednego znaku arpeggia, mimo że w Wf (→Wa) arpeggia występują w 3 miejscach – przed 1. akordem t. 550 i 553 oraz przed półnutą w t. 554. Przesadna długość znaków, które składają się z sześciu, a nie czterech członów jak zdecydowana większość arpeggiów w Koncercie (np. w położonych na tej samej stronie Wf t. 570 i 572) zdaje się wskazywać na dodanie wężyków w ostatniej fazie korekt Wf jako przyczynę braku znaków w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 556

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Rytm Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: 1. grupa, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                        TGTU = beleczka trzydziestodwójkowa i dolny kawałek pauzy

Rytm Wn1 (→Wn2)

Tu pusta klisza 

..

W wersji Wn1 (→Wn2) pierwsze 4 nuty i pauza tworzą nieoznaczoną kwintolę szesnastkową. Nic nie wskazuje na autentyczność tej wersji, choć w praktyce jest ona bardzo bliska realnemu wykonaniu – patrz komentarz do Scherza cis op. 39, t. 47. Wersję Wn3 wprowadzono przypuszczalnie na podstawie analogii z podobnymi taktami ekspozycji.

Tak jak w t. 197, 199 i 201, w Wf widać ślady zamiany wartości rytmicznych 2. i 3. nuty – początkowo 2. nuta była szesnastką, a trzecia – trzydziestodwójką.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Wtrącona pauza

t. 570

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf widać ślady usuwania trzeciego . Najprawdopodobniej Chopin zredukował dynamikę z  na . Dające taki sam obraz przesunięcie  ​​​​​​​na początek taktu wydaje się znacznie mniej prawdopodobne, gdyż różnica położenia znaku przed i po korekcie byłaby zbyt mała, by warto było się tym zajmować.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 585

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Tak jak w analogicznym t. 226, dolna nuta decymy na 3. mierze taktu, H, została niemal na pewno dodana dopiero w druku, w czasie korekty.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf