Zagadnienia : Błędy Wn

t. 438-439

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: jak niżej                         438 od h1 do c3 (2. i 3. grupa) + 439 całotaktowy

Łuki w Wa

2 łuki jak war. 11, ale pierwszy od h (1. szesnastka)

Bez łuków w Wn3

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU

..

Zarówno rozpoczęcie łuku dopiero od 2. miary taktu, jak i przerwa na przejściu taktów mają zdaniem redakcji charakter przypadkowych niedokładności związanych przypuszczalnie z układem graficznym tekstu. Rozpoczynające pasaż szesnastki h-c1 są w Wf, a zapewne i w [A], zapisane na dolnej pięciolinii, co utrudnia umiejscowienie początku łuku (za niedokładność uznano to już w Wa). Z kolei podział łuku mógł wynikać np. z przejścia na nową linię. W tekście głównym podajemy łuk wzorowany na niebudzącym wątpliwości łuku w analogicznych t. 434-435. Brak łuków w Wn3 musi być uznany za błąd – było to przypuszczalnie przeoczenie lub niedokończona adiustacja.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn

t. 449-451

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od 2. miary w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2 miary, tylko górna 5-linia.                 Tu łuk od 5. szesnastki + podniesiony palec nad tą oktawą.

Bez łuku w Wn3

Łuk od 1. miary proponowany przez redakcję

TGTU w tym takcie

..

Porównanie z analogicznym t. 453 wskazuje na najprawdopodobniej niedokładną notację początku łuku w źródłach. Za objęciem łukiem pierwszej grupy szesnastek przemawia także Chopinowskie palcowanie, niewątpliwie wskazujące na wykonanie tych figur legato.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn

t. 450-452

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Niekompletne łuki w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. i 3. miara 450, tylko górna 5-linia.            łuk nad 2 grupami 450 (od kontynuacji) + łuk nad 2 ostatnimi grupami 452.

Łuk w t. 452 w Wn3

Łuki proponowane przez redakcję

TGTU

..

Zarówno koniec łuku w t. 450, jak i początek nowego łuku w t. 452 wypadają w miejscach nieuzasadnionych muzycznie. Nasuwa to podejrzenie niedokładnej lub wręcz pomyłkowej notacji. Na możliwą przyczynę tej niedokładności wskazuje korelacja łuków i przenośnika oktawowego – pierwszy łuk kończy się tam, gdzie w źródłach rozpoczyna się przenośnik oktawowy, a drugi rozpoczyna się zaraz po zakończeniu przenośnika. Z podobną sytuacją mamy do czynienia w autografie Etiudy Es op. 10 nr 11, t. 40-42, możliwe więc, że za niedokładne łuki odpowiada tu sam kompozytor. W tekście głównym przedłużamy łuki tak, by obejmowały wszystkie szesnastki, przy tym w t. 452 proponujemy rozpoczęcie nowego łuku ze względu na początek czterotaktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Błędy Wn

t. 460

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Klinik w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                    TGTU

Bez znaku w Wn

..

Brak znaku staccato to przypuszczalnie przeoczenie sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 474

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. miara taktu, tylko dolna 5-linia.             TGTU

 w Wn1 (→Wn2)

EZnieU

Bez znaku w Wn3

..

W tekście głównym odtwarzamy widełki  na podstawie Wf (→Wa). Zdaniem redakcji, znak dotyczy jednak partii obu rąk, a dokładniej – postępu szesnastek rozpoczynających poszczególne grupy (podobnie w następnych taktach).
Odwrócenie znaku to zapewne błąd sztycharza Wn1 (→Wn2), a pominięcie go w Wn3 – przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn