Zagadnienia : Błędy Wf
|
t. 456
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wf klucz basowy umieszczony jest już po 1. szesnastce. Oczywistą pomyłkę poprawiono i w Wn, i w Wa. Odpowiednią poprawkę wpisano także w WfH. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfH |
|||||
|
t. 482-484
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wf nie ma znaków chromatycznych przed 7. szesnastką l.r. w t. 482 i przedostatnią szesnastką pr.r. w t. 483 i 484. Nuty te należałoby więc odczytywać jako f i f1, co zakłócałoby regularność figuracji, niewątpliwie tu przez Chopina zamierzoną. Dwa pierwsze przeoczenia poprawiono w Wn i – prawdopodobnie na tej podstawie – w Wa2 (→Wa3). Błąd w t. 484 pozostał niepoprawiony we wszystkich wydaniach. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa |
|||||
|
t. 483
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Pominięty w Wf (→Wn1→Wn2) kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
|||||
|
t. 486
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Partia fortepianu solowego urywa się w źródłach wraz z końcem t. 485, gdyż cały t. 486, łącznie z 1. akordem, zapisany jest drobnymi nutami jako należący do partii orkiestry. Jest to z pewnością pomyłka, toteż dodajemy figuracjom partii solowej naturalne zakończenie. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf |
|||||
|
t. 497
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Przed górną nutą 2. oktawy l.r. w Wf nie ma znaku chromatycznego. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach |
podwyższający g1 na gis1 (9. szesnastka taktu) dodano w 
przed następną nutą, g1.
