Tekst główny
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 601-603

Półnuty w Wf

EZnieU

Różne półnuty w Wn

EZTU

Punktowane półnuty w Wa

EZnieU1

Półnuty w Wf (→Wa) zapisane są w taki sposób, że nie ma możliwości przedłużenia ich za pomocą kropki. Można przypuszczać, że notacja ta powstała w wyniku dodania półnut do wcześniejszego zapisu samych ósemek, być może jeszcze w [A]. W każdym razie późniejsze korekty podobnych figur w ekspozycji (por. t. 257-263) oraz notacja t. 605-606, 608, 610 i 613-618 dowodzą, że Chopin zdecydował się na pisownię z wykorzystaniem jednej główki nutowej, a omawiane takty pozostały nieskorygowane przypuszczalnie w wyniku niedopatrzenia (dotyczy to również t. 607, 609 i 619-620).
W tekście głównym nie dodajemy kropki przedłużającej półnutę w t. 602 ze względu na powtórzenie podstawy basowej na końcu taktu (por. t. 245 i 267-270). Nie sposób jednak stwierdzić, czy Chopin rzeczywiście zróżnicowałby pisownię tego taktu w stosunku do sąsiednich.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Pominięcie korekty analogicznego miejsca

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.