


![]() |
eis2 w Wf !!! miniat: ostatnia grupa 555 + 1. szesnastka 556, tylko górna 5-linia. EZnieU |
|
![]() |
TGTU |
Krzyżyk przed ostatnią szesnastką w Wf jest niemal na pewno błędem – dowodzi tego porównanie z analogicznymi t. 196, 200 i 551, wsparte skreśleniem niepotrzebnego znaku w WfJ. Niezręczny postęp eis2-dis2, omijający akordowe e2, zwrócił uwagę adiustatorów zarówno Wn, jak i Wa. Ślady poprawek widoczne w Wf świadczą o korygowaniu omawianej nuty z dis2 na eis2, co pozwala w pewnym stopniu zrozumieć mechanizm błędu – celem korekty było niewątpliwie e2, jednak wraz z główką nutową sztycharz pomyłkowo przeniósł także (por. Sonatę b op. 35, cz. III, t. 20).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błędy wynikające z poprawek, Adiustacje Wn, Dopiski WfJ
notacja: Wysokość