Wn2
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 466-468

Różne łuki w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. połowa t. 466 do początku 488, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.                TGTU = 1. długi, 2. krótki

Dłuższe łuki w Wa

1. TGTU, drugi dłuższy (do początku 468)

Krótsze łuki w Wn3

oba tylko pod ósemkami

Podobne motywy w tych taktach mają w Wf różne łuki, co pozwala podejrzewać niedokładność. Odpowiednie ujednolicające adiustacje wprowadzono w Wa i Wn3. Zdaniem redakcji, każda z tych wersji może odpowiadać intencji Chopina. W tekście głównym pozostawiamy jednak zróżnicowane łuki, gdyż podobne motywy były przez Chopina opatrywane różnymi łukami – por. np. t. 45-47 i 111-114. Rozpatrując cały czterotakt w t. 466-469, widzimy, że zróżnicowane łuki można uważać za współgrające z postępującym crescendo – w t. 465-466 i 466-467 łuki kończą się na pierwszej oktawie taktu, podczas gdy w t. 468 i 469 pierwsza oktawa nie jest objęta łukiem, co stanowi pewnego rodzaju wzmocnienie artykulacji (w t. 469 dochodzi do tego marcato).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.