|
!!! miniat: 1. miara, tylko górna 5-linia. TGTU = samo fis = wiązanie i laski |
|
|
fis1 + poziome wiązanie i dłuższe laski |
Porównanie z analogicznym t. 449 zdawałoby się wskazywać na prawidłowość wersji Wn. Zróżnicowanie tych taktów jest jednak uzasadnione odmiennym w każdym z tych miejsc połączeniem z poprzedzającą figuracją:
- górne gis1 oktawy w t. 449 kontynuuje linię ais1, przedostatniej szesnastki t. 448, a nuty cis1 i fis1, wspólne dla akordów obu taktów, pozwalają na zachowanie niezmienionej pozycji ręki;
- w t. 453 bezpośrednia kontynuacja h1 z poprzedniego taktu nie jest konieczna, gdyż jest to nuta wspólna dla akordów w tych taktach; od strony pianistycznej pojedyncze fis w t. 453 łączy się w sposób naturalny z poprzednim pasażem dzięki zachowanej pozycji 1. palca (pozwala to uniknąć wrażenia równoległego przesunięcia obu rąk); odpowiednie palcowanie zostało dopisane w WfH.
Należy podkreślić, że uderzenia oktaw w t. 453 wzmocnione są akcentami, pojawiającymi się dopiero od 2. miary taktu. Wziąwszy pod uwagę powyższe argumenty i fakt, że autentyczność zmian dokonanych w Wn nie jest potwierdzona, w tekście głównym podajemy wersję Wf (→Wa1). Oktawę na początku taktu wprowadzono również w Wa2 (→Wa3), przypuszczalnie na podstawie porównania z Wn. Z niewiadomych powodów dodaną nutę wydrukowano drobniejszą czcionką.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość