op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll



op. 11, Koncert e-moll, cz. I
W Wf nie ma żadnych znaków chromatycznych na 2. i 3. mierze taktu, co jest oczywistą niedokładnością. W pozostałych wydaniach uzupełniono część potrzebnych krzyżyków, choć w żadnym nie zastosowano spójnej reguły obowiązywania znaków dla nut występujących w różnych oktawach. W Wn1 (→Wn2) krzyżyki dodano przed 5., 9. 10. i 12. szesnastką, co w Wn3 poddano dalszemu opracowaniu – usunięto znaki przed 5. i 9. szesnastką, a dodano przed szóstą i ósmą. W Wa dodano 5 krzyżyków, pomijając jedynie znak przed 6. szesnastką.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość