op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll



op. 11, Koncert e-moll, cz. I
![]() |
Łuk do t. 429 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2) !!! miniat: ostatnia grupa 428 + 1. szesnastka 429; tylko górna 5-linia. EZTU (na dwóch linijkach) |
|
![]() |
Łuk w t. 428 w Wn3 EZnieU |
Adiustacja Wn3 nie wydaje się uzasadniona, gdyż widoczne ślady zmian dowodzą, że łuk Wf był korygowany – zapewne przez Chopina – a zarówno pierwotny, jak i zmieniony łuk sięgał do 1. seksty w t. 429.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Łuki