op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. I
Na 2. i 3. mierze taktu w Wf nie ma żadnych znaków chromatycznych w pr.r., brak też 
podwyższającego G na Gis w l.r. W Wn1 (→Wn2) i Wa dodano znak w l.r., natomiast w pr.r. krzyżyki dodano tylko w 2. grupie szesnastek, co zapewne uznano za wystarczające ze względu na zapis tej grupy z użyciem przenośnika oktawowego, a więc na tej samej wysokości co 3. grupa.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość
