op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 11, Koncert e-moll, cz. I
W Wf nie ma 
podwyższającego c2 na cis2. Widoczne ślady poprawek w druku ujawniają, że początkowo było tam ais1, które zostało w korekcie przeniesione na właściwą wysokość, jednak bez . Oczywiste przeoczenie – sztycharza lub Chopina przy oznaczaniu poprawki – zadiustowano zarówno w Wn, jak i Wa.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy wynikające z poprawek, Błąd tercjowy, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość
