op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 11, Koncert e-moll, cz. I
|
!!! miniat: od 2. do 4. ósemki, tylko górna 5-linia, bez wideł. Tu na 3. ósemce to, co na 2. |
|
|
a2 w akordzie w Wn |
O błędzie Wf (→Wa) świadczy porównanie z analogicznymi t. 363 i 367-368 (patrz też t. 39-40), a także partia orkiestry, w której pierwszy obój ma a2, a nie g2. Podstawą adiustacji w Wn była zapewne wspomniana analogia.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość
