Wn2
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 357-358

Łuki Wf

!!!   miniat: t. 357 i pół 358, tylko górna 5-linia, półnutę cis1 przenieść na górną.                  Pierwszy łuk tylko do ćwierćnuty h1-h2, drugi na resztą oktaw t. 357

Łuki Wn1 (→Wn2) i Wa

war. 11 + dwa łuki 358 (po 2 nuty, pr. i l.r.)

Łuki Wn3

pierwszy jak TGTU, drugi tylko do końca 357 + 2 łuki jak war. 22

Łuki proponowane przez redakcję

TGTU

Łuki Wf są wyraźnie niedokładne i niekompletne. Zarówno rozpoczęcie nowego łuku od oktawy ais1-ais2, jak i brak łuku w 1. połowie t. 358 są sprzeczne z budową motywów, podkreśloną sposobem powiązania nut i instrumentacją. Łuki nad końcówką motywu w t. 358 dodano już w Wn i Wa, ale podział łuku w t. 357 przesunięto tylko w Wn3. W tekście głównym korygujemy zakresy łuków zgodnie z ukształtowaniem motywów. Patrz też t. 359-360.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: University of Chicago Library, Special Collections Research Center