Wn3
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 342-348

Akcenty w Wf

!!!   miniat: jw.                 Tu wg miniatury + 347 akcenty na zewnątrz (jak Wa) + 348 akcent nad pr.r.

Akcenty w Wn1 (→Wn2)

wg min. + 347-8 jak war. 11

Akcenty w Wa

wszędzie jak na miniat

Akcenty w Wn3

342 i 344 jak war.22, reszta jak 342 (po dwa akcenty pomiędzy)

Akcenty proponowane przez redakcję

TGTU

Sens muzyczny wymaga, by akcenty pojawiające się w t. 342, 344 i 346-348 dotyczyły obu rąk, co jednak w Wf oznaczono – osobnymi akcentami – tylko w t. 342 i 347. W Wn1 (→Wn2) powtórzono ten zapis, z wyjątkiem t. 344, w którym akcent (długi) umieszczono pomiędzy pięcioliniami, tak iż dotyczy obu rąk. W Wa i Wn3 uzupełniono akcenty dla l.r. wszędzie tam, gdzie ich nie było. W tekście głównym porządkujemy i ujednolicamy niekonsekwentną i najprawdopodobniej niedokładną notację Wf, umieszczając w każdym z pięciu miejsc jeden akcent pomiędzy partiami obu rąk (por. notację znaków ). 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa