his i h w Wf (→Wn1→Wn2), interpretacja kontekstowa, i Wn3 !!! miniat: 2 miary, tylko dolna 5-linia, bez cresc. Tu # his 2. nuta i kaso h 7. nuta = TGTU |
||
h i h w Wa Tu pusta klisza |
W Wf (→Wn1→Wn2) podwyższający 2. szesnastkę na his nie jest potem odwołany, przez co także 7. szesnastkę należałoby odczytywać jako his. Jest to z pewnością błąd, który poprawiono w Wa i Wn3. O ile jednak adiustator Wn3 skorygował tylko błędnie zapisaną nutę, dodając przed nią , o tyle w Wa usunięto sprzed 2. nuty, zmieniając jej wysokość na h. Wersja ta, choć z muzycznego i pianistycznego względu możliwa, jest jednak na pewno dowolna – widoczne w Wf ślady dowodzą, że dodano dopiero w korekcie, niemal na pewno na polecenie Chopina, który nie brał natomiast udziału w korektach Wa. W tekście głównym podajemy skorygowaną przez Chopina wersję Wf, zapisaną poprawnie w Wn3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość